EFSA erakundeak bigarren txostena argitaratu du zaldi-izurrirako emaitzekin, Europako Batzordeak agindutako eta berriki iragarritako irizpen multzo baten barruan.

Lehenengo txostenean jarraitutako azterketa-metodologia berari jarraitu zaio. Txosten horretan, Afrikako txerri-izurriaren aurka borrokatzeko neurriak landu ziren.

Hitz gutxitan esateko, azpimarratu dezakegu agerraldi batean eroritako edo hildako animalien laborategiko probak eraginkorrak izango liratekeela gaixotasuna antzemateko. Are gehiago, zantzu klinikoetan soilik oinarritutako zaintzak baino eraginkorragoak dira, azken horiek ez direlako patognomikoak, eta hilgarritasun-tasa altua duelako.

Gainera, transmisioko zenbait faktore hartu behar dira kontuan, hala nola bektorearen, Culicoides eltxoaren, ugaritasuna eta jarduera. Horren ondorioz, oso urtarokoa da eta ezin da ikuspegi bateratu bat erabili Europar Batasun osorako.

Arrisku erlatiboa kalkulatzeko, Culicoides eltxoek Europan mihi urdinaren birusarekin egindako transmisioaren datuak hartu ziren kontuan; izan ere, informazio gutxi dago zaldi-izurrien Europako agerraldiei buruz.

Hona hemen azterlanaren ondorioak:

  1. Azterketa klinikoa ez da eraginkorra, eta bere kabuz ezin da erabili gaixotasuna baieztatzeko. Laborategiko probak eraginkorrak dira eroritako edo hildako zaldietan.
  2. Zaintza-aldiaren iraupenaren eraginkortasuna (infekzioaren unetik agintari eskudunari susmoa jakinarazten zaionera) nahikoa zela uste da. Zaintza-aldiaren iraupenaren eraginkortasuna zein zen ikusteko bilaketa bibliografiko zabala egin zen. 14 egun dira, eta 21 egunera luzatu daiteke, bektorearen epidemiologiaren arriskua ebaluatu ondoren.
  3. Murrizketa-eremuen tamaina eta iraupena: babes-eremua (100 km) eta zaintza-eremua (150 km) aplikatzeko gutxieneko erradioak eraginkorrak direla uste da.
Scientific Opinion on the assessment of the control measures of the category A diseases of Animal Health Law: African Horse Sickness