Batzuetan, albaitariek ikusten dute ez dagoela printzipio aktiborik gaitz bat sendatzeko. Orobat, batzuetan ikusten dute sendagaia existitu arren, euren herrialdean ez dagoela baimenduta edo beste espezie baterako preskribatuta dagoela.

Egoera horren aurrean, indarrean dagoen legeriak ahalbidetu egiten du animalia bati edo animalia-talde txiki bati beste sendagai bat ematea, preskripzio-printzipio alternatiboak erabiliz, animalien sufrimendu onartezina saihesteko.

Printzipio horiek "Preskripzioaren turrusta"-ri dagozkio:

  1. EKn (estatu kidea) beste animalia-espezie batentzat edo beste gaitz bat duen espezie berbererako sendagai baimendu bat ematea.
  2. Arestiko kasua existitzenez bada, EKn gizakientzat baimendutako sendagai bat ematea.
  3. Arestiko kasua existitzenez bada, beste EK batean gaitz horretarako baimendutako sendagai bat ematea.
  4. Aurreko aukeretako bakar bat ere ezinezkoa bada, baimendu egiten da formula magistral bat, auto-txertoa, prestakin ofiziala... egitea eta erabiltzea, betiere kasu horretarako espezifikoa bada eta indarrean dagoen legeriaren xedapenak errespetatzen badira.

Etiketako azalpenez kanpoko preskripzio-kasu guztietan, albaitariak berak eman beharko ditu sendagaiak; bestela, bere erantzukizun zuzenaren pean egin beharko da.

Europako Albaitarien Federazioak (FVE) informazio-liburuxka bat argitaratu du, non modu grafikoan azaltzen baitira kasu horietan jarraitu beharreko argibideak, hala loditzeko eta laguntza-animaliekin, nola ekidoekin:

Zerikusia duen legeria